Hikikomori (jap. ひきこもり lub 引き篭り; w wolnym tłumaczeniu: oddzielenie się, istota odosobniona) – choroba cywilizacyjna o podłożu psychiczno-emocjonalnym, rodzaj depresji, syndrom skrajnego wycofania społecznego, który obecny jest w życiu milionów młodych Japończyków (źródło: Wikipedia)  

Tatsuhiro mieszka w Tokio. Nie skończył szkoły, nigdzie nie pracuje i prawie nie opuszcza wynajmowanego mieszkania. Jest hikkimori od dwóch lat i uważa, że sytuacja, w której się znalazł jest spowodowana ogólnojapońskim spiskiem zorganizowanym przez narodowego nadawcę radiowo telewizyjnego – Nippon Hōsō Kyōkai. Jego alienacja pogłębia się do dnia, aż pojawia się ona, piękna Misaki. Dziewczyna z sąsiedztwa, czy może anioł stróż? Osoba, która dużo wie o Tatsuhiro i chce mu pomóc w powrocie do normalnego życia.  

Na ich wspólnej, krętej drodze do społeczeństwa spotkają całą plejadę postaci i każda z nich będzie mieć mniejsze lub większe problemy ze sobą. Poza innymi hikimori, będą to otaku, lekomani, osoby uwikłane w piramidy finansowe, po przejściach, samobójcy czy po prostu ludzie w głębokiej depresji. Serial został oparty na bestsellerowej powieści Tatsuhiko Takimoto i ogląda się go z dużą przyjemnością. Traktuje o sprawach trudnych, ale w sposób tragikomiczny, i może tu należy upatrywać przyczyny, że oglądanie NHK nie przygnębia.  

W skrócie: wszyscy jesteśmy wariatami (tylko niektórzy jeszcze nie zostali zdiagnozowani) i śpiewamy „Ababa ababa ababa…”